تأثیر تزریق متامفتامین پس از دوره شیردهی بر تخمدان رت‌های بالغ

زمینه و هدف: متامفتامین یک داروی محرک سیستم عصبی مرکزی است که مصرف آن بین نوجوانان افزایش یافته است. در این تحقیق، اثرات متامفتامین بر ساختار بافت تخمدان در موش‌های صحرایی نابالغ بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی ماده نابالغ نژاد ویستار پس از شیردهی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه شاهد سرم فیزیولوژی و گروه‌های تیمار، متامفتامین را در دوزهای 1، 3 و 5 میلی‌گرم برکیلوگرم به مدت 10 روز به شیوه درون‌صفاقی دریافت کردند. پس از بلوغ، موش‌ها تشریح و تخمدان آن‌ها جدا شد. مقاطع بافتی با رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین - ائوزین از تخمدان تهیه و از نظر مورفولوژی بررسی گردید. در مقاطع بافتی تعداد فولیکول‌های اولیه در حال رشد، گراف، جسم زرد و سفید، شمارش و به روش آنالیز واریانس یک‌طرفه، بین گروه‌های مختلف مقایسه شدند. یافته‌ها: میانگین وزن موش‌ها و تخمدان پس از بلوغ در گروه‌های تیمار نسبت به گروه شاهد، اختلاف معنی‌داری نشان نداد. میانگین تعداد فولیکول‌های اولیه (در همه دوزها) و فولیکول‌های در حال رشد (دوز 3 و 5 میلی‌گرم برکیلوگرم) به‌صورت وابسته به دوز و به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (001/0p<). میانگین تعداد فولیکول‌های گراف، جسم زرد و سفید نیز افزایش معنی‌داری (001/0p<) در گروه‌های تیمار 3 و 5 میلی‌گرم برکیلوگرم نسبت به گروه شاهد نشان داد. نتیجه‌گیری: احتمالاً متامفتامین با تقلید از ترکیبات آمفتامینی طبیعی بدن، در ترشح و فعالیت GnRH اختلال ایجاد کرده و در نتیجه سبب بی‌نظمی در تعداد و رشد فولیکول‌ها در تخمدان می‌شود که احتمالاً عدم بلوغ اووسیت‌ها و تخمک‌گذاری را نیز به همراه دارد.